آشنایی با تاریخ یهود

یهودیان بر اساس نوشته ها و آثار دینی خود، پیدایش و شکل گیری دین یهود را به حضرت ابراهیم (ع) نسبت می دهند، از این رو ما نیز همین سیر را در تاریخ یهود پی می گیریم.  

حضرت ابراهيم (ع)در حوالي سال1800 پيش از ميلاد، در شهر اور در سرزمین بابل به دنيا آمد. پدر ایشان تارخ،  از نوادگان حضرت نوح (ع) بود. ایشان به دلیل تبلیغ دین توحیدی، مورد آزار و اذیت های نمرود واقع گردید که به همین دلیل مجبور به ترک اور و مهاجرت به حرّان( شهري در شمال شرقي فرات و در کناره راه تجاري بين‌النهرين به مديترانه) شد و از آنجا راهي کنعان گردید. در کنعان نخستين پسر او (از همسر دومش هاجر) به دنيا آمد ، و او را اسماعيل نام نهاد. پس از آن نیز سفرهایی به  مکه و مصر داشت. ایشان در اواخر عمر صاحب فرزند دیگری ( از همسر اول خود ساره) گردیدکه او را اسحاق نامید.

اسحاق در "سرزمين موعود" (کنعان یا همان فلسطین کنونی) به دنيا آمد و در اين سرزمين درگذشت. پسر کوچک اسحاق به نام يعقوب ،سومين "جد بني‌اسرائيل"، پس از ابراهيم و اسحاق، و بنيانگذار قوم بني‌اسرائيل است

طبق اساطير يهودي "اسرائيل" لقبي است که خداوند به يعقوب داد ( اسرائيل به معناى بنده ي خدا است ) و به او وعده داد که از تبار وي ملتي پدید خواهد آمد. از آن پس، يعقوب خداي خود را "ال الوه اسرائيل" (خدا، خداي اسرائيل) مي‌نامد و در عهد عتيق قبايل عبراني با نام‌هاي "بني‌اسرائيل"، "قبايل اسرائيل"، "ملت اسرائيل" و "خاندان اسرائيل" خوانده مي‌شوند.

دوازده پسر يعقوب قبايل دوازده‌گانه بني‌اسرائيل، يا "اسباط دوازده‌گانه اسرائيل"، را بنيان نهادند.

اين قبايل عبارتند از: روبين (روبن)،شمعون (سيمئون)،لاوي (لوي)، يهودا (جودا)، يساکار (يشحر، يساخر)،زبولون (زبلون، زيالون)، دان (دون)، نفتالي (نفتائيل)، جاد،اشير (اشير، اشر، اسر)، یوسف و بنيامين (ابن‌يامين، بنجامين).